Zmarł Mosze Arens, urodzony w Kownie izraelski polityk, były minister obrony i spraw zagranicznych, badacz, publicysta, dżentelmen. Miał 93 lata.
Arens zmarł w poniedziałek w swoim domu w Sawjon niedaleko Tel Awiwu. Jego rodzina pochodziła z Kowna. W 1927 r. przeniosła się do Rygi, a tuż przed wybuchem II wojny światowej do Stanów Zjednoczonych. Tam Arens służył w Korpusie Inżynieryjnym.
Po wojnie wyjechał do Izraela, gdzie dołączył do prawicowej grupy paramilitarnej Irgun, która wysłała go do Afryki Północnej, by pomagał społecznościom żydowskim, chcącym wyemigrować. Do Izraela wrócił w 1949 r. i związał się z partią Herut.
W latach 1951-57 studiował inżynierię aeronautyczną w USA. Wrócił do Izraela, by uczyć w Technionie, najbardziej prestiżowej uczelni technicznej w kraju. W 1961 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, mając zaledwie 36 lat.
Przez lata związany był z izraelskim przemysłem lotniczym.
W 1973 r. został parlamentarzystą w Knesecie. W 1980 r. odmówił przyjęcia funkcji ministra obrony w powodu swego krytycznego podejścia do traktatu pokojowego z Egiptem. Następnie został ambasadorem Izraela w Stanach Zjednoczonych, a w 1983 r. ministrem obrony, po odejściu ze stanowiska Ariela Szarona.
Arens był politycznym mentorem młodego Benjamina Netanjahu, proponując go na stanowisko ambasadora przy ONZ w 1984 r. oraz wiceministra spraw zagranicznych w 1988 r.
Arens sprzeciwiał się palestyńskiej państwowości na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy, uważając, że Palestyńczycy mogą otrzymać obywatelstwo Izraela w ramach państwa dwunarodowego. Opowiadał się za pełną równością mniejszości w Izraelu.
Napisał książkę “Flagi nad gettem. Rzecz o powstaniu w getcie warszawskim”.
