W środę na warszawskim Mirowie uroczyście nadano jednej z ulic nazwisko Mieczysława Wajnberga – słynnego kompozytora i pianisty.
Mieczysław (Mojsze) Wajnberg urodził się 8 grudnia 1919 r. w Warszawie. Jako nastolatek grał w teatrach rewiowych, a w wieku 17 lat skomponował muzykę do filmu “Fredek uszczęśliwia świat”. Po wybuchu drugiej wojny światowej przedostał się do Związku Radzieckiego. Do historii przeszedł jako wybitny kompozytor i pianista. Zmarł 26 lutego 1996 r. w Moskwie.
„Wajnberg pozostawił po sobie 27 symfonii, 18 koncertów solowych z orkiestrą, 6 oper, dwa balety, sporo utworów kameralnych, 150 pieśni, ponadto muzykę do 65 filmów i słuchowisk radiowych” – mówiła podczas uroczystości warszawska radna Renata Niewitecka.
W stalinowskim Związku Radzieckim Wajnberg był represjonowany. Krytykowano jego twórczość, był śledzony i wielokrotnie przesłuchiwany. W 1953 r. w ramach antysemickiej kampanii Mieczysława Wajnberga oskarżono o „burżuazyjny nacjonalizm żydowski” i aresztowano. Tylko raz udało mu się wyjechać z ZSRR – w 1966 r. wziął udział w Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”.
Nazwę nadano nowej ulicy znajdującej się na Mirowie, między ulicami Chłodną i Krochmalną. Stojące przy niej budynki mają numerację z ulic poprzecznych.
Z inicjatywą takiego upamiętnienia kompozytora wystąpił Instytut im. Mieczysława Wajnberga. Co ważne, ulica znajduje się około 100 m od kamienicy przy ul. Żelaznej 66, w której mieszkała rodzina Wajnbergów. Uchwałę o nadaniu nazwy Rada Warszawy przyjęła w maju.
„Warszawa zawsze była obecna w jego myślach i sercu. Ten związek Wajnberg zawarł w licznych swoich utworach, wśród których chyba najważniejsza jest 22 symfonia o podtytule Kadisz, którą poświęcił ofiarom warszawskiego getta” – podkreśliła Maria Sławek z Instytutu im. Mieczysława Wajnberga.
Po odsłonięciu tabliczki z nazwiskiem artysty, Katarzyna Budnik i Marcin Zdunik wykonali utwory Mieczysława Wajnberga.
